ریچارد نلسون فرای (۱۰ ژانویه ۱۹۲۰- ۲۷
مارس ۲۰۱۴) ایرانشناس برجسته آمریکایی و استاد بازنشستهٔ دانشگاه هاروارد
بود؛ یکی از آخرین بازماندگان نسل ایرانشناسان و شرقشناسانی که بیش از ۷۰
سال از عمر ۹۴ ساله خود را صرف مطالعه و پژوهش درباره تاریخ و فرهنگ فلات
ایران کرد و تألیفات بسیاری درباره تاریخ ایران از خود بر جای گذاشت، بویژه
کتابهایی چون عصر زرین فرهنگ ایران، میراث باستانی ایران و ترجمه تاریخ
بخارا. فرای که علیاکبر دهخدا او را «ایراندوست» نامیده بود، وصیت کرد که
وی را در کنار زایندهرود اصفهان دفن کنند؛ وصیتی که حاشیهساز شد و نام
فرای را پس از مرگش بیشتر بر سر زبانها انداخت تا جایی که برخی در ایران
بر او تاختند و «جاسوس»اش خواندند.
فرای ۲۵ سال قبل (۲۵ آوریل
۱۹۸۹) در بوستون آمریکا (جایی که درگذشت) گفتوگویی کرد با سید ولیرضا
نصر؛ اسلامشناس و استاد برجسته روابط بینالملل و فرزند سید حسین نصر،
فیلسوف ایرانی؛ از مجموعه گفتوگوهای برنامه تاریخ شفاهی «بنیاد مطالعات
ایران» که برای اولین بار ترجمه فارسی آن را منتشر میگردد.